တိမ္တိုက္ေတြ
ၫို႔လာျပန္ၿပီေကာအေမ
အေမာေဖာက္ရာသီမွာ
ကာရန္မညီတဲ့မိုးေပါက္ေတြ
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ကို
ထိုးေဖာက္ၾကလိမ့္ဦးမယ္ထင္ရဲ႕။
ေခါင္ကစမလုံခဲ့တဲ့အမိုးမို႔
တံစက္ၿမိတ္ေအာက္မွာတြယ္ကပ္ရင္း
စက္စက္က်စို႐ႊဲခဲ့ရတဲ့
တစ္ခါကဘဝ
ျပန္မရခ်င္ေတာ့ဘူးအေမ။
ထုသားေပသားက်ေနတဲ့ဘဝမွာ
ေလာကဓံကိုအရစ္က်ပန္ဆင္ရင္း
ဟင္းလင္းျပင္အိပ္ရာထက္ကေန
ၾကယ္႐ႈခင္းေတြေငးရတာလည္း
ေမာတယ္အေမ။
အေမ…..
အတိတ္ေျမက
မျပည့္စုံျခင္းစိတ္တေစၧဟာ
စံပယ္ရာသီမွာ
ျပာရီရီၫို႔ဆိုင္းလာတိုင္း
စိတ္မွာလႈိင္းထေနရဆဲပါအေမ။ ။
ဒီမိုစိုးသူ(ေကာလင္း)
